Diğer Yazılar

KADİR GÜNAY

EZO

14.06.2023

Dünya bir yolGidilen yolun yarısındayım artıkAşk yarımSevgi yarımÖlüm ise ulaşılmayacak kadar uzaktaİnsan istediği şeyin uzağındaymış gibiEzoBen senden aşk istedim ,yarım kaldıBen senden sevgi istedim, yarım kaldıSen, benim istediğim ölüm gibi uzakta kaldınTanrı seni bana ölümsüzleştirmiş gibi...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

MAVİ

20.02.2023

Al yazmalım;Anlamsızca düştük bu sevdayaVuslatımdı mavi gözlerine kavuşmakO ki denizler gibi yutar beni içindeYanmak mı senin ateşinleBoğulmak mı deniz renkli gözlerinde...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

SEN

01.01.2023

Beklemek beni çürüttüSevmek ise aşkıÖyle kiHasret kaldı özlemler sanaKalp yoruldu derde düştüRuh yoruldu Rabb’ine kavuştuBir beden kaldı sana Ne benim oldu Ne Tanrı sahip çıktı Koca bir sen varsın sen Bu bedendeGelsende senin  Gelmesende...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

MECZUP

14.12.2022

Karanlıklar ardına saklanmış rüyalarArdı kesilmez Ayı postun da üşümek gibiYavaş yavaş sinecekİçineYüreğine...Gelecekle geçmişinin birleşmeyeceğiBir yerdeUyanırsın bitmiştir her şeyGelse de fark eder mi artıkUyunmaşsın!Ama üşüyorsun ayı postundaYavaş yavaş&n...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

SON MEKTUP

30.11.2022

Sonbaharda yakılır gönül ateşi. Buruktur her daim zamanından önce gelen kar tanesi. Bir körelmişlik vardır sonbaharın gönül ateşinde. Ayrılıktan bi haberdir yapraklar. Oysa rüzgarın sesini derinden hissediyorum. Senden geriye kalan yalnızlıklarımda. Bu sana ilk mektubum değil selvi. Ama bilirsin ben en güzel mektuplarımı sonbahar da yazdım. Yüreğim katılaştı. Sen uçsuz bucaksız bir çölün ortasınd...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

HASRETİN

19.11.2022

Yıldızlar her zaman ki gibi çok uzaktaydıFakat yanımızdaymış gibi parlardıSevgi her zaman ki gibi hasretti sanaBir dirhem acı her şeyi mahvediyorduBen Mecnun’a üzülürdümSen Leyla’ya Ortaktı acımızÇözümü ise sevmektiNe sen gelebildinNe ben vazgeçebildimSen yıldız oluyordun...

Devamını Gör

KADİR GÜNAY

GÖZYAŞI

08.11.2022

Yanan ateş kıvılcımlarının her birini yağmur taneleri söndürüyordu . Her bir kıvılcıma bir yağmur tanesi düşüyordu sonra yağmur şiddetini artırdı hafiften bir rüzgar esti . Küçük kıvılcımlar kocaman ateş kümelerine dönüştü, bir tufana dönüşen bu orman tanrının var kıldıklarıyla varlığının yokluğunu yaşıyordu. Artık yok oluşun simgesini benimseme vakti gelmişti. Doğanın bu esrarengiz büyüsüne kapı...

Devamını Gör